حمل و نقل دریایی کراس استافینگ یکی از روش‌های پرکاربرد حمل و نقل دریایی است که برای انتقال کالاها و محمولات بین دو بندر از طریق ترانزیت از یک بندر سوم استفاده می‌شود. این روش حمل و نقل دریایی، مزایای بسیاری در بخش ارتباطی برخی کشورها و اتحادیه‌ها ایجاد کرده است و به عنوان یکی از مهمترین روش‌های حمل و نقل در جهان شناخته می‌شود.
(کراس استافینگ Cross Stuffing ) در اصطلاح حمل و نقل دریایی به این معنا است که بار در میان انتقال از مبدا به مقصد در بندر سومی متوقف شده و بار از کانتینر تخلیه شده و مجددا در یک کانتینر دیگر بارگیری شود . در واقع کراس استافینگ را می توان ،تعویض کانتینر نیز نام گذاری کرد.
در گذشته زمانی که به علت بزرگ بودن کشتی‌ها امکان پهلو گرفتن آن ها در بنادر برخی از کشورها امکان پذیر نبود از روش کراس استافینگ برای شکستن محموله‌ها به بارهای کوچکتر و قرار دادن آن‌ها در کشتی‌هایی با ابعاد کمتر و ارسال آن به بنادر مقصد استفاده می‌شد اما اکنون کراس استاف کاربردهای دیگری نیز دارد.
امروزه از روش کراس استافینگ برای کالاهایی استفاده می‌شود که به علت تحریم امکان ورود به کشور مقصد را ندارند و یا شرکت حمل‌ونقلی قادر به سرویس‌دهی و حمل مستقیم کالا به بنادر آن کشور نباشد. در اینجا کراس استاف به کمک بازرگان‌ها می‌آید تا از طریق آن امکان صادرات و واردات برای آن کشور فراهم شود.
در کنار مزایایی همچون امکان تجارت بین‌الملل برای کشورهایی با بنادر کوچک و دور زدن تحریم‌ها که کراس استافینگ به ارمغان می‌آورد، این روش معایبی نیز به همراه دارد که آشنایی با آن‌ها خالی از لطف نیست.
در ادامه به بیان معایب کراس استافینگ میپردازیم.
- دردسرهای این روش به نسبت سایر روش‌های حمل‌ونقل که مستقیم انجام می‌گیرد بیشتر است.
- کشتی‌هایی که برای کراس استافینگ مورد استفاده قرار می گیرد نیازمند تجهیزات ویژه از جمله جرثقیل برای جابجایی بار هستند که تهیه این کشتی‌ها هزینه بالایی به همراه دارد.
- در صورتی که از کراس استافینگ برای دور زدن تحریم ها استفاده شود ممکن است منجر به توقیف بار در کشور طرف سوم و خسارات بسیارشود.
- از آنجایی که روش کراس استافینگ هزینه بالایی دارد منجر به افزایش قیمت کالاهای وارداتی به کشور نیز می‌شود.
- در صورتی که جابجایی بار با دقت کافی انجام نشود منجر به آسیب به کالاها و ایجاد خسارت می‌شود.